Herman Delwig in zijn woning.
Herman Delwig in zijn woning. Foto:

Boek over kankerproces en de strijd eromheen

Vervolg van de voorpagina

door Leon Voskamp

Het was een strijd van operaties, een borstamputatie, chemokuren, bestralingen en hormoonkuren. "We hoopten na de eerste hormoonkuur dat het 'beest' ging liggen. We hadden er vertrouwen in dat het goed zou komen. Ze wilde graag nog eens naar de Caribbean en we zijn samen met CuraƧao gegaan. Het was de vakantie van ons leven."

Uitgezaaid
Er waren regelmatig onderzoeken en in 2017 kregen ze verschrikkelijk nieuws. De kanker bleek te zijn uitgezaaid naar de botten. "Ik raakte in shock en viel weg. Ik ben zelfs neergelegd bij de hartbewaking (in 2008 heeft hij een hartstilstand gehad, red.). Ik was er kapot van dat mijn lief niet meer beter kon worden. Haar leven redden kon niet meer, alleen nog maar rekken." Wat volgde was een zeer zware periode. Voor Irma, maar ook voor Herman en de kinderen. "We hebben in de zorg ontzettend veel lieve mensen ontmoet, zoals het verplegend personeel. Maar we zijn ook tegen zoveel amateurisme aangelopen. Zo bleven de artsen bijvoorbeeld maar zeggen dat de klachten van Irma bijwerkingen waren van hormoonkuren. Terwijl wij het niet vertrouwden en bleven aandringen op extra onderzoek. Of de keer dat het erg slecht ging en mijn vrouw doodziek was. Ze moest snel geholpen worden, maar dat kon pas maanden later. Toen we uiteindelijk in Nieuwegein terecht konden, moesten we na de intake weer naar huis. Hadden we het meten van de bloeddruk echt niet dichterbij kunnen doen? En toen we dagen later terugkeerden, kon ze niet het benodigde onderzoek ondergaan omdat ze sondevoeding had. Maar zonder die voeding had ze het niet overleefd. En toen ze eenmaal geholpen kon worden, waren de benodigde spullen niet in huis. Wat hebben we hier toch voor gezondheidszorg?"
Ondanks alle ellende bleven ze hoop houden. "We hoopten dat er ontwikkelingen zouden zijn waardoor we het leven van Irma konden rekken. Na de operatie in Nieuwegein fleurde ze op en zag ze het helemaal zitten. Ze dacht er zelfs aan om weer te gaan werken als lerares op de Mettegeupelschool. Irma kon weer leven zonder slangen en we kochten een caravan om daar mee op vakantie te gaan. Tot het moment dat ze in de tuin zat en werd gebeld door de oncoloog. De kanker was uitgezaaid naar de nieren en daar konden de artsen niet bij. De daaropvolgende chemo heeft haar hele zenuwstelsel aangetast, haar lijf was verwoest. Een tijd later heeft ze gesmeekt om dood te mogen gaan. Op 17 februari 2018 was euthanasie een feit."

Verwoestende werking
Het verhaal is te lezen in 'Orkaan in Irma. Verloren aan kanker, gewonnen in trouw' (ISBN: 9789492435125). De orkaan Irma zorgde in 2017 voor veel problemen op onder andere Sint Maarten. De orkaan in het lijf Irma had ook een verwoestende werking. "Mijn vrouw wist dat ik een boek wilde schrijven. Ik wilde het proces beschrijven, Irma schilderen in haar schoonheid, maar ook de strijd eromheen." Hij wil met dit boek mensen helpen die in hun relatie als gevolg van ingrijpende gebeurtenissen elkaar misverstaan of kwijt dreigen te raken. Op 16 januari 2020 is er een interactieve boekpresentatie in De Lievekamp.