Ingezonden: 'De drie koningen en mijn opa'
"Kerstmis. Voor mij en voor veel mensen is Kerstmis nog steeds een van de belangrijkste feesten van het jaar. Vooral omdat Kerstmis ook het feest van licht en vrede op aarde is. Bijzonder is dat ieder land op zijn eigen manier een invulling geeft aan het kerstfeest. Zo werd vroeger in de Elzas de kerstboom, de bakermat van onze kerstboom, niet zoals nu de gewoonte is om hem rechtop te zetten, maar ondersteboven aan het plafond gehangen. Als versiering werden er gedroogde appels in gehangen. Tot dat er vanwege een mislukte oogst in 1858 onvoldoende appels waren. Toen besloot een plaatselijke glasblazer rode appeltjes van glas te blazen en die in de boom te hangen. Zo werden de eerste kerstballen geboren. Bij ons buurland Engeland hangen ze een mistletoe boven de deur, als je daar samen onder gaat staan, mag je elkaar zoenen. De meeste christenen vieren met Kerstmis dat 2000 jaar geleden Jezus werd geboren in een stal. Daarom zetten ze een stalletje neer met Maria, Jozef, het kindje Jezus, een os, ezel, de herders en hun schapen, de drie koningen en een engel. Tijdens mijn verbleef in Rusland hoorde ik dat de kerstcadeautjes daar gebracht worden door de Baboesjka (van die poppetjes, ja). Het verhaal gaat dat Baboesjka (grootmoeder) drie rijk geklede reizigers onderdak, eten en een warm bed gaf. Achteraf bleken het de drie wijzen te zijn die onderweg waren naar Bethlehem. Baboesjka ging hen achterna met een mand brood en cadeautjes voor het kindje. Toen zij in de stal aankwam, was iedereen al vertrokken. Over de drie koningen, (wijzen) gesproken, mijn inmiddels overleden opa zei altijd tegen ons, dat de drie koningen met kerstmis nog niet in de stal mochten staan. Als hij zo rond kerst de kerststal in de Sint Jan in Den Bosch ging bekijken, kwam er een glimlach op zijn wangen. Weet u waarom? Volgens mij opa waren de drie koningen nog in geen velden of wegen te bekennen, zij volgden omstreeks de kerstnacht getrouw de sterren. Daarom plaatste hij bij hem thuis als grap, de drie koningen aan de oostkant in de keuken. Hij verplaatste hen dagelijks een stukje, richting het stalletje. Pas op driekoningenavond, plaatste hij de koningen in de stal."
Jules Faber, Uden